مداخلات تغذیه‌ای در اختلالات خوردن، از اطلاعات علمی تا بالین بیمار

اختلال در غذا خوردن پیچیده و چند وجهی است و به فشارهای اجتماعی و فرهنگی حساسیت زیادی دارد و درمان آن پزشکان و تیم درمانی را به چالش می‌کشد. بیش از نیم قرن است که شاخه‌های متعدد علوم به نظریه پردازی درباره‌ی این اختلالات و عوامل مرتبط با آن می‌پردازد و نکته مشترک در همه این نظریه‌ها این است که تغذیه با مسائل روانشناختی رابطه دارد. امروزه مباحثی هم‌چون تغذیه و ارتباط آن با نگرش‌های فرد به خود، جهان و آینده، مورد نظر بوده و چه بسا همین امر منجربه بروز اختلالاتی در خوردن و تغذیه شود. بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی وزن از دست داده و ترس از چاق شدن دارند و دیدگاه آن‌ها نسبت به وضعیت ظاهری و وزن بدن مختل می‌شود. بیماران مبتلا به پرخوری عصبی نیز با دوره‌های مکرر سورچرانی و روش‌های نامناسب کنترل وزن از جمله استفراغ خود خواسته و سوء استفاده از دیورتیک‌ها و مسهل مشخص می‌شود. عوارض عمده اختلالات در غذا خوردن عبارت از اختلالات الکترولیتی و مایعات بدن و آریتمی‌های قلبی هستند. روان درمانی خانواده و فرد در بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی و درمان شناختی رفتاری در پرخوری عصبی موثر هستند ولی دارو درمانی انحصاری تاثیر چندانی ندارد. متخصصین تغذیه‌ نقش مهمی در مدیریت عوارض پزشکی و حمایت تغذیه‌ای بیمار و خانواده داشته و از این رو آگاهی از روش‌های مناسب درمان و مدیریت عوارض برای آن‌ها ضرورت دارد که در این مقاله به تفکیک در مورد آن‌ها صحبت شده است. واژگان کلیدی: اختلالات خوردن، انورکسیا، بولیمیا، بی‌اشتهایی عصبی